Buitenspel, 2022

Hoe wordt er omgegaan met gender gelijkheid binnen amateurvoetbal? Door de ogen van Kimmy en Veerle ontdekken we het schrijdende onderscheid dat nog steeds wordt gemaakt tussen ‘het eerste’ mannen elftal en het eerste vrouwenelftal. Waarom krijgen de mannen altijd voorrang op het hoofdveld? En waarom mogen zij wel gebruik maken van de fysio? Deze documentaire bied geen antwoord op deze vragen, wel legt het de verschillen bloot.

Bekijk de film via deze link

Pers

Brabants dagblad, 2022

Film over vrouwenvoetbal bij BLC moet bestuur wakker schudden: ‘We horen er toch niet bij’

Kees Klijn 23-06-22, 10:55 Bron: BD

DEN BOSCH - Hoewel het vrouwenvoetbal in de lift zit, gaan bij clubs de mannen nog altijd voor. En dat is voor de dames knap frustrerend. Dit verhaal moet maar eens verteld worden, vindt de Vughtse Evy Hachmang. Ze maakte een documentaire bij de Bossche club BLC met de veelzeggende titel Buitenspel

Een gewone zaterdagmiddag bij voetbalvereniging BLC in Den Bosch-Zuid. Dat lijkt het, maar dat is het niet. Want het vrouwenteam speelt op het hoofdveld tegen Marvilde. Het heilige gras, al zijn het dan kunstsprieten, was nog niet zo lang geleden slechts voorbehouden aan de mannen. Ook bijzonder: boven het veld schiet een drone beelden. Voor en na het duel maakt regisseur Evy Hachmang een praatje met Veerle Teunissen (26) en Kimmy van den Boer (27), op camera vastgelegd.

Alwéér moesten de vrouwen schikken 

Hachmang benaderde voor haar afstudeerproject verschillende clubs in de regio. Want er moest een film komen, zo had de Vughtse (27) bedacht, over het gebrek aan aandacht voor het vrouwenvoetbal bij de zaterdagclubs. ,,Kimmy en Veerle willen net als elk ander lid een lekker potje voetballen”, zegt Hachmang. ,,Maar ze voelen zich niet serieus genomen. Dat gaat dat wringen. Ze wilden het niet meer negeren, maar kenbaar maken. Vandaar deze film.”

,,Bij BLC hoorde ik een verhaal dat ze op een trainingsavond van het veld werden gestuurd. Het eerste van BLC moest er trainen. Alwéér moesten die vrouwen schikken, daar hadden ze hun buik vol van. Dus is er een brief gestuurd naar het bestuur: tellen wij voor jullie nog wel mee? Wat er in het verleden is gebeurd, wat die brief teweegbracht en wat er wellicht verandert, dat was voor mij heel interessant.”

Ook bij andere voetbalclubs speelt het  

Dat kan zo zijn. Maar dan moest het vrouwenteam wel meewerken. Op het toetsenbord een brief tikken geadresseerd aan het bestuur, dat is toch wat anders dan figureren in een documentaire. Kimmy: ,,Het team stond erachter, maar lang niet iedereen had er zin in om op de voorgrond te treden. Dus zijn wij het gaan doen.” 

Veerle vond het toch wat ‘ongemakkelijk en apart’. ,,En je moet wennen aan die camera.” Nee zeggen was eigenlijk geen optie. Kimmy: ,,Dit was dé kans om echt te laten zien hoe het vrouwenvoetbal er bij BLC uitziet. Dat de film een eyeopener zou worden voor het bestuur. Dat het iets op gang brengt.” Veerle: ,,Niet alleen bij BLC, ook bij andere voetbalclubs. Daar speelt het ook, denk ik.”

‘We zijn een leuk team. Maar tegelijker­tijd zie je ook: we horen er niet helemaal bij.’

Verschillende dagen is er gefilmd. Op de oefenhoek, tijdens wedstrijden, in de kleedkamer, in de kantine. De beelden zijn gelardeerd met interviews. Hoe ervaren Veerle en Kimmy de club? Wat vinden ze er prettig aan? Wat zijn de tegenstellingen? ,,We zijn een ontzettend leuk team, echt waar. Dat zie je zeker terug als we een drankje doen in de kantine. Wij zorgen voor sfeer”, zeggen de vriendinnen. ,,Tegelijkertijd zie je ook : we horen er niet helemaal bij, we hebben maar weinig contact met andere elftallen.”

Over de rode loper, voor erkenning 

Voor de duidelijkheid: het is geen moedwil van het bestuur om in de hiërarchie het damesvoetbal onder te waarderen. Kimmy: ,,Ze hadden er geen idee van wat er speelde. Heeft te maken met de structuur van de club. Wij, de vrouwen, werden ondergebracht bij het meisjes. Daardoor werden we als senioren vergeten.”

De film met de werktitel Buiten spel louter bekijken vanuit het vrouwelijke perspectief zou niet voldoen aan het principe van hoor en wederhoor. Evy: ,,Het bestuur schrok toch wel een beetje toen de vrouwen hun kritiek uitten.” 

Achteraf gezien vinden de twee voetbalsters dat het vrouwenteam zich te veel aan liet leunen. Laten we het maar accepteren, anders komt er gedoe van – dat idee. Dat is dus met deze documentaire veranderd. ,,Iedereen is hopelijk wakker geschud.” 

En anders gebeurt dat wel met de première. Evy: ,,Het zou geweldig zijn als deze documentaire wordt opgepikt door het Nederlands Filmfestival.” Als dat gebeurt, zijn Kimmy en Veerle er bij. Over de rode loper, weer vol in de spotlights. Niet voor zichzelf, maar voor dat ene woord: erkenning.

‘Vrouwen achterstellen? Dat is absoluut niet waar’

Dat BLC het vrouwenvoetbal achter het mannenvoetbal stelt is ‘absoluut niet waar’, zegt voorzitter Bart Wellens (46). ,,Meiden en vrouwen zijn een speerpunt in ons beleidsplan. Maar er gaat tijd overheen om een en ander te regelen. Zo heb je handjes nodig die wat aan de bestuurstafel wordt beslist uit kunnen voeren.” Wat wel zo is: ,,De communicatie verdient zeker niet de schoonheidsprijs. Daar gaan we aan werken.” Wat niet prettig was: ,,Tijdens een interview voor de documentaire werd ik uit het niets geconfronteerd met dé brief.’’

De beste oplossing is dat er naast de secretaris nog een vrouw voor onder meer het meiden- en vrouwenvoetbal in het bestuur komt, vindt Wellens. ,,Die vacature hebben we al langer. We hebben dat een tijd terug voorgelegd aan het vrouwenteam, maar er nog niks op gehoord.” Heeft wellicht ook te maken met de taak als bestuurslid. ,,Je krijgt dan meer verantwoordelijkheden op je bordje. Je bent er voor de hele club. Misschien schrikt dat af.”

Bekijk de film via deze link

Vorige
Vorige

Mem, 2021

Volgende
Volgende

Ik ben bij je, 2024